آخر، تا خدا بود، بینا بود و سمیع و بصیر.
آخر چگونه گویی در رمضان میبیند، معصیت مکن، در شعبان میبیند، پرهیز کن.
چون شوال شد، مشغول شدی به فسق و فساد. به زبان حال میگویی، رفت.
خدا دیگر نبیند و نخواهد دانستن. تا رمضانِ دیگر، بیار آن ملاهی و خمر را تا می خوریم.