روش مشارکت بخشندگان

لیز وایزمن، مدیر سابق اوراکل: نوابغ افرادی گیرنده اند، برای پیشبرد منافع شخصی خود «هوش، انرژی و توانایی های دیگران را تخلیه می کنند.»

نابغه سازان افرادی بخشنده اند. از هوش خود استفاده می کنند تا هوش و توانایی های دیگران را چند برابر کنند.

گیرندگان بخوبی می توانند ایده های خلاقانه بدهند و با وجود مخالفت های دیگران، آنها را به پیش ببرند. از آنجایی که اعتماد بسیار زیادی به نظرهایشان دارند، به دنبال تایید دیگران نیستند، کاری که قوه ی تخیل خیلی ها را محدود می کند.

گیرندگان بر این باورند که اگر بیش از اندازه به دیگران وابسته باشند، در معرض خطر شکست قرار می گیرند.

بخشندگان وابستگی متقابل به دیگران را منبعی از قدرت و راهی برای کنترل توانایی های چندین نفر برای هدفی والاتر می بینند.

روش مشارکت بخشندگان، مسئولیت کارهایی را قبول می کنند که منافع کل گروه را تضمین می کند و نه کارهایی که لزوما درباره ی منافع خودشان باشد.

در شغل های مختلف، از بانکداری گرفته تا کار در کارخانه، افرادی که از زمان و دانش خود جهت کمک به همکاران شان استفاده می کنند، در نهایت ترفیع های بیشتری می گیرند.

در کوهنوردی به آن، رفتار اردویی می گویند.

رفتار اردویی یعنی، در اولویت قرار دادن اهداف و ماموریت گروه؛ و همان قدر که نگران خودتان هستید، نگران دیگران باشید.

رفتار اردویی یک بازی مجموع صفر نیست؛ وقتی ببخشید، در جواب چیز بیشتری دریافت می کنید.

اصول اخلاقی یک بخشنده:

۱- به موقع حاضر باش

۲- سخت کار کن

۳- مهربان باش

۴- اخلاق مدار باش

گروه ها به فداکاری شخصی، پاداش می دهند. راب ویلیامز جامعه شناس دانشگاه برکلی

اینکه شما را به عنوان کسی بشناسند که به دیگران بیشتر از خودتان اهمیت می دهید، جادو می کند. از راه های خیلی زیادی به نفع تان تمام می شود.

همان طور که حسابگران در همکاری شان به بخشندگان پاداش می دهند، از گیرندگان عوارض می گیرند.

خطای ذهنی مسئولیت: اغراق در مشارکت مان نسبت به مشارکت دیگران.

در مورد خطاهای ذهنی بیشتر بخوانیم.

چنین چیزی اشتباهی است که به خصوص افراد گیرنده به کرات مرتکب آن می شوند و یکی از دلایش این است که می خواهیم خودمان را مثبت ببینیم و مثبت ارائه دهیم.

رید هافمن (موسس لینکدین): حتی زمانی که افراد حسن نیت دارند، برای مشارکت های خودشان ارزش بیشتری قائل هستند و ارزش مشارکت های دیگران را کاهش می دهند.

خطای ذهنی مسئولیت دلیل اصلی بسیاری از مشارکت های ناموفق (کارتیمی و شرکت داری) است.

خطای ذهنی مسئولیت به این دلیل اتفاق می افتد که اطلاعات بیشتری از مشارکت های خودمان نسبت به مشارکت های دیگران داریم.

برای ایجاد موازنه در قضاوت هایمان درباره ی مسئولیت ها، باید بر این تمرکز کنیم که دیگران چه مشارکت هایی داشته اند.

فقط کافی است قبل از اینکه مشارکت های خودتان را تخمین بزنید، فهرستی از مشارکت های شریک تان تهیه کنید.

افراد بخشنده حواس شان هست که مشارکت دیگران را به یاد داشته باشند.

بخشندگان مسئولیت شکست را بر عهده می گیرند و هم گروهی شان را بیشتر دلیل موفقیت می دانند.

گیرندگان هم گروهی شان را مسئول شکست می دانند.

امنیت روانی: باور به اینکه می توانید بدون جریمه یا تنبیه شدن، ریسک کنید.

محیطی که امنیت روانی افراد در آن تضمین شده است، افراد بیشتر می آموزند و نوآوری دارند.

تفاوت نگرش: وقتی در حال تجربه ی سختی از نظر روانی یا فیزیکی نیستیم، به طرز چشمگیری میزان تاثیرش را دست کم می گیریم.

گیرندگان در همکاری ها، آن قدر روی نگرش خودشان متمرکزند که هرگز نمی بینند دیگران چه واکنشی به ایده ها و بازخوردهایشان دارند. اما بخشندگان، چارچوب مرجع خود را به نگرش دیگران می برند.

داشتن خواهر یا برادران کوچک تر باعث می شود غرایز بخشندگی در ما رشد کند، چون تجربه ی آموزش، مراقبت از کودک، غذا دادن به او و تمیز کردن را به دست می آوریم.

اثر خواهر: بخشندگان، برادران بیشتری نسبت به گیرندگان و حسابگرها ندارند، بلکه ۵۰% خواهر بیشتر دارند.