برای شروع به هر کاری باید این چیزها را در نظر بگیرم:
اول اینکه به کارم ایمان داشته باشم. ایمان به خدا یا ایمان به قدرت لایتناهی یا ایمان به قدرت کائنات، حالا هر چی…
دوم اینکه هر روز برای اون کار، تلاش کنم؛ به این تلاش هر روزه میگم اشتیاق
سوم اینکه سمج باشم. یعنی اینکه هر چه نه شنیدم یا شکست خوردم، بازم از جایم بلند بشم و خودم را یه تکونی بدهم و از نو شروع کنم. (از درب انداختنم بیرون از پنجره برم داخل) به این میگم سماجت.
در نهایت یه روزی میرسه که مقبولیت رخ میده. اون زمان، زمان پیروزی است.
حالا وجاهت کجای این بحث قرار می گیره؟ شاید بشه گفت وجاهت همون مقبولیت هست.
من کلمه ی وجاهت را روز دوم مرداد ۹۷ شنیدم وقتی که گفته شد در جستجوی کسی بودند که دارای وجاهت (بخوانید مقبولیت) برای مسئولیت مرکز رشد فناوری اطلاعات و ارتباطات باشد. و جرقه ای در ذهنم زده شد، آیا خود من برای مسئولیت مرکز رشد علوم انسانی و هنر وجاهت (بخوانید مقبولیت) دارم؟
پی نوشت: وجاهت به معنی عزت، حرمت؛ خوبرویی و زیبایی است. (رجوع کنید به فرهنگ فارسی معین)